1 sierpnia, godzina siedemnasta. Plac Piotra Skargi przed Kolegiatą Bożego Ciała. Przejmujący głos syren. Dokładnie tak jak to było
w stolicy 72 lata temu. Powstanie Warszawskie. Wielki poryw serc i ducha. Było ostatnią nadzieją na wolność…
Tysiące ochotników w licznych zgrupowaniach i batalionach. Bez dostatecznej ilości broni, amunicji i lekarstw. Ze śpiewem na ustach
i modlitwą w sercu. To o nich pamiętali jarosławianie. Byli obecni przedstawiciele władz powiatu i miasta, służb mundurowych wojska, harcerzy, kombatantów i członków organizacji niepodległościowych.
Przed pomnikiem męczeństwa i ofiar II wojny światowej popłynęły słowa pamięci i szacunku , także słowa modlitwy. A potem był apel poległych, salwa honorowa oraz wieńce , kwiaty i znicze złożone u stóp pomnika.
Za zmarłych i żyjących powstańców i bohaterów wszystkich zrywów niepodległościowych modlono się przed pomnikiem i podczas uroczystej Eucharystii w Kolegiacie.
W kolejnej relacji – materiał traktujący o zbiorowej interpretacji pieśni powstańczych na Skwerze Kultury.
Tekst i zdjęcia:
HENRYK GRYMUZA
Relacja:
http://www.pod24.info/telewizja-pod24.html?slg=72-rocznica-powstania-warszawskiego-uroczystosci-w-jaroslawiu&orderby=latest









